Severin Bijelić, poznat kao “Tom Sojer sa Senjaka”, bio je istinska sportska legenda i jedan od naših najcenjenijih glumaca. Ovaj izuzetni čovek rođen je 1921. godine, i to u nesvakidašnjim okolnostima – u garderobi beogradskog Narodnog pozorišta, između dva čina jedne drame. Severin je bio prvi sin Jovana Bijelića, jednog od najpoznatijih slikara između dva svetska rata. Iako se tokom života bavio različitim sportovima, njegova strast za glumom na kraju je prevladala, ali je njegova svestranost ostala neizbrisiva.
Nasleđe sportskih talenata
Severin je od oca Krajišnika nasledio snažnu građu, dok mu je ljubav prema sportu došla od majke Poljakinje. Tokom svoje mladosti, istakao se u gotovo svim sportovima u kojima je učestvovao. Bio je vrhunski plivač, vaterpolista, fudbaler, skijaš, hokejaš i kuglaš. Ipak, i pored izuzetnih uspeha u svim tim disciplinama, odlučio je da se posveti glumi.
Zanimljivo je da je Severin pre nego što se ozbiljno posvetio glumi, bio golman u BASK-u, gde je zamenio legendarnog Milovana Jakšića, golmana reprezentacije. Branio je gol omladinske reprezentacije, a po završetku rata bio je jedan od osnivača prvih generacija Crvene zvezde. Iako je upisao sedam utakmica za crveno-bele, ubrzo je napustio fudbal, što je sam kasnije objasnio rekavši da je jednostavno mrzeo ovu igru.
Uspeh u sportu i neverovatan podvig
Jedna od najfascinantnijih priča iz njegovog života dogodila se na jedan jedinstven dan. Severin je u istom danu uspeo da učestvuje u tri različita sporta. Počeo je dan trkom na Kopaoniku, gde je osvojio prvo mesto u skijanju. Zatim je, nakon što je seo u automobil, stigao u Beograd, gde je odigrao fudbalski meč. Dan je završio time što je postavio novi državni rekord u plivanju na 200 metara prsno, da bi se kasnije tog dana takmičio i u hokeju na ledu sa reprezentacijom Beograda. Ovaj neverovatan podvig najbolje oslikava njegovu svestranost i strast prema sportu.
Posvećenost glumi
Iako je bio izvrstan sportista, Severinova prava strast bila je gluma. Godine 1949. postao je član beogradskog Narodnog pozorišta. Tokom svoje karijere, igrao je u brojnim filmovima, ali je verovatno najpoznatiji po ulozi iz kultnog filma “Kad budem mrtav i beo” iz 1967. godine, režiranog od strane Živojina Pavlovića. Severin je svojim izuzetnim talentom, šarmom i prirodnom harizmom ostavio dubok trag na filmskoj i pozorišnoj sceni bivše Jugoslavije.
Tragičan kraj
Nažalost, Severinov život bio je prekratak. Tokom letovanja 1972. godine, u Veloj Luci na Korčuli, nakon plivanja, doživeo je srčani udar i preminuo u 52. godini. Ova tragedija pogodila je mnoge, ali iako je otišao rano, Severin je ostavio neizbrisiv trag u svim srcima onih koji su ga poznavali.
Njegova smrt izazvala je veliku tugu među prijateljima, porodicom i svim onima koji su ga voleli. Velalučani, koji su ga smatrali svojim meštaninom jer je često letovao tamo, odali su mu poslednju počast. Ovaj mali ribarski grad na Korčuli ispratio je Severina Bijelića sa velikim poštovanjem. Sekretar mesne zajednice na njegovoj sahrani rekao je: “Ne znamo, dragi naš Severine, da li si se rodio u Beogradu ili u Vela Luki, ali to je zapravo nebitno jer takav čovek kao što si ti, ostavio je neizbrisiv trag u našim životima.”
Porodični život i sećanja
Severin Bijelić je bio poznat i po tome što je bio izuzetno posvećen svojoj porodici. Imao je sina Pavla, talentovanog gitaristu, sa kojim je održavao blizak odnos, kao i kćerku Dubravku, koju je obožavao. Dubravka je nastavila njegovu plivačku tradiciju i postala šampionka u tom sportu. Severin je voleo decu i uvek je bio tu za svoju porodicu. Bio je i ljubitelj prirode, sunca i mora, i na kraju je otišao baš tamo, u tišini letnjeg dana, u mestu koje je voleo.
Zaključak
Severin Bijelić bio je svestran i izuzetno talentovan čovek, koji je ostvario vrhunske rezultate u sportu, ali i na polju glume. Njegov život je bio bogat, pun strasti prema sportu i umetnosti, a njegov doprinos oboma nije zaboravljen. Ostaće upamćen ne samo po svojim izuzetnim postignućima, već i po tome što je bio dobar čovek – širokog srca, bez neprijatelja, poštovan od svih koji su ga poznavali. Severin je napustio ovaj svet prerano, ali njegov duh živi i dalje kroz uspomene koje je ostavio.
