U današnjem članku osvrćemo se na malo poznatu, ali emotivno snažnu priču o odnosu između Žarka Lauševića i Mime Karadžića, dvojice istaknutih glumaca sa prostora bivše Jugoslavije.
Njihovo prijateljstvo, koje je prešlo iz profesionalne saradnje u duboku privatnu povezanost, obilježeno je godinama bliskosti, iznenadnim prekidom i na kraju – dirljivim pomirenjem.Malo ko zna da je Žarko Laušević bio kum na venčanju Mime Karadžića sa njegovom izabranicom Sunčicom davne 1992. godine. Taj čin nije bio samo simbolično prisustvo, već dokaz tadašnje snažne povezanosti i međusobnog poštovanja između njih dvojice. Međutim, godinu dana kasnije desio se tragičan događaj koji će na duže vrijeme prekinuti njihovu bliskost.
- Naime, 1993. godine, nakon kobne pucnjave u Podgorici, u kojoj je učestvovao Laušević, njihovi odnosi su se, prema navodima, naglo prekinuli. Spekulisalo se da Mima Karadžić nije mogao da ostane u kontaktu sa svojim kumom jer je, kako su mediji pisali, bio blizak sa porodicom jednog od stradalih mladića. Taj emotivni konflikt navodno je doveo do toga da njih dvojica ne razgovaraju čak dve decenije. Tokom tog perioda, Karadžić je u intervjuima izbegavao da spominje Lauševića, što je samo dodatno podgrevalo pretpostavke o njihovom narušenom odnosu.
Ipak, vreme i okolnosti su učinili svoje. Njihovo pomirenje desilo se u tužnim okolnostima – na sahrani legendarnog glumca Dragana Nikolića. U toj atmosferi tuge i prisjećanja, Mima i Žarko su navodno shvatili koliko su nedostajali jedan drugom, kao i to da je život isuviše kratak da bi se gubio u tišini i nesporazumima. Upravo tada, odlučili su da obnove prijateljstvo. Nakon sahrane, zajedno su otišli u kafanu gde su, prema izvorima, razgovarali do ranih jutarnjih sati, što je bio simboličan i emocionalan kraj njihovog dugogodišnjeg ćutanja.
Njihov odnos nije bio samo prijateljski – bio je i profesionalno isprepletan. Glumili su zajedno u više projekata, ali posebnu pažnju javnosti privukao je film „Hari ne putuje vozom“, u kojem su imali neuobičajenu scenu za tadašnje filmske standarde. Naime, u jednoj od scena njih dvojica su se poljubili, što je izazvalo brojne reakcije.
U jednoj od emisija, Mima Karadžić je otvoreno govorio o tom trenutku. Ispričao je da je igrao gej lik, te da je imao dugu scenu ljubljenja sa Lauševićem koja je trajala čak šest do sedam minuta. „Bože moj, bilo je. Ne mogu reći da ništa nisam osećao. Žarko bio mlad,“ rekao je kroz osmijeh Karadžić, prisjećajući se tog specifičnog trenutka njihove glumačke karijere. Taj komentar izazvao je simpatije i smijeh publike, ali je istovremeno pokazao profesionalizam i širinu dvojice glumaca koji nisu imali problem da izađu iz okvira standardnih uloga i prikažu nešto drugačije.
- U javnosti se često spekuliše o odnosima među poznatim ličnostima, ali malo koja priča ima toliko emocionalne dubine kao ova. Od kumstva i iskrene bliskosti, preko teškog i dugotrajnog prekida, pa sve do ponovnog zbližavanja – ova priča nosi poruku o važnosti oproštaja, razumevanja i ljudske bliskosti. Njihova priča nije samo odraz jednog prijateljstva, već i lekcija o tome kako vreme može zalečiti rane, ali i kako je potrebno malo hrabrosti da se učini prvi korak ka pomirenju.
U vremenu kada su odnosi često površni i kratkotrajni, prijateljstvo između Žarka Lauševića i Mime Karadžića pokazuje koliko duboke veze mogu opstati uprkos velikim iskušenjima. Njihova priča ostaje kao podsjetnik da su ljudski odnosi složeni, ali i da se, ukoliko postoji volja, mogu obnoviti čak i nakon dugih godina tišine.
Na kraju, bez obzira na sve izazove i okolnosti koje su ih razdvajale, Žarko i Mima su pronašli put nazad jedan ka drugom. Njihovo prijateljstvo preživelo je vreme, tragediju i nesporazume, što ga čini još vrednijim i snažnijim u očima onih koji su imali priliku da ga prate kroz javne i privatne trenutke.
